Leden van de Adviesraad van de Stichting e-Lise hebben in de zomer van 2020, in hun aanbevelingen op het conceptrapport van het Rathenau Instituut over ‘Langdurige opslag van radioactief afval’ hun steun uitgesproken voor het starten van het besluitvormingsproces over een eindberging over radioactief afval. Immers: het afval is er ook nu al en ervaringen uit de landen om ons heen maken duidelijk dat deze besluitvorming complex is en veel tijd vergt.

In grote lijnen zien wij hier twee mogelijke routes die in de discussie naar voren zouden kunnen worden gebracht.

1. Nederland stopt met kernenergie. In dat geval zou deelname aan de Belgische eindberging de logische keuze zijn. Het zou wellicht zelfs mogelijk zijn dit te doen zonder verdragen aan te passen door een grens-locatie te kiezen en een Nederlandse gang te laten aansluiten op een Belgische berging.
2. Nederland gaat door met kernenergie, mogelijk in de vorm van generatie-4-reactoren. Als Nederland deze keuze maakt, heeft het zin om aan een eigen eindberging te gaan denken. Het nadenken over en ontwikkelen van die eindberging kan dan een rol krijgen in het ontwikkelen van een gerevitaliseerde kennis-ecologie.

Het discussieproces waaraan het Rathenau Instituut de komende jaren vorm gaat geven, en waarin de eerste stappen inmiddels zijn gezet, zou een goede opmaat kunnen zijn voor het maatschappelijke gesprek over het creëren van een dergelijke eindberging. De Stichting e-Lise ziet de uitnodiging hiertoe van het Rathenau Instituut graag tegemoet. Op kortere termijn zullen wij als Stichting ook zelf webinars gaan organiseren over nucleair afval. We denken dat een objectief vergelijk tussen afvalstromen een belangrijke hefboom kan worden voor brede maatschappelijke steun voor Kernenergie.