Er is een opvallende scheefgroei in kapitale uitgaven tussen enerzijds EPR-projecten in Finland, Frankrijk, Groot-Brittannië en anderzijds twee units van hetzelfde reactortype (EPR) die nu operationeel zijn in Taishan, China. Deze scheefgroei kan worden rechtgetrokken door multilaterale samenwerking tussen de overheid, energiebedrijven en vendors.

Een vertegenwoordiger van de CNNC (China National Nuclear Corporation) toonde in 2019 op het IAEA international conference on climate change and the role of nuclear power dat China steeds efficiënter is gaan bouwen door ervaring op te doen en de industrie op efficiency te structureren. Zo heeft men de werkzaamheden onderverdeeld in civiele werken, installatie, hijsen, en betonwerken.¹⁸

Hiernaast zien we een reproductie van Figuur 9 uit het ETI Nuclear Cost Drivers Summary Report.¹⁹ Deze grafiek toont een “genre” vergelijking tussen vergelijkbare lichtwater reactoren gebouwd in Europa & Noord Amerika (EU&NA) en in de rest van de wereld (ROW). De rechter kolom (DELTA) is onze eigen toevoeging aan het ETI-rapport: deze laat de verschillen zien tussen EU&NA- en ROW- kolom. Duidelijk is dat er belangrijke kansen liggen bij de aspecten “Financing During Construction”, “Owner’s Costs”, “Indirect Services Costs” en “Direct Construction Costs: Labour”.

Op alle vier aspecten valt in ons deel van de wereld veel winst te halen. Voor de overheid is er met name een rol weggelegd bij het financieren (Financing During Construction) van de kerncentrale; bij het (internationaal) harmoniseren van het ‘toelatingskader’ én optimaal in te zetten op serieproductie (Indirect Services Costs).

17 http://eprints.whiterose.ac.uk/165805/
18 http://en.cnnc.com.cn/2019-11/22/c_447346.htm
19 https://www.eti.co.uk/library/the-eti-nuclear-cost-drivers-project-summary-report