Summary

• Page properties (1 modified, 0 added, 0 removed)

Details

Page properties

Content

...	...	@@ -21,9 +21,9 @@
21	21
22	22	Madi’s zwangere buik past in de golf van creativiteit die we de afgelopen jaren zien aan pogingen om uit te leggen hoé gevaarlijk dat radioactieve afval nu precies is. Conferencier en pro-kern-activist Jesse Freestone deed een andere poging met een film waarin hij de vraag behandelt hoe lang het duurt voordat je naast een onbeschermde bundel gebruikte splijtstofstaven thuis een avondje film kunt kijken.[[(% class="wikiinternallink wikiinternallink wikiinternallink wikiinternallink wikiinternallink wikiinternallink wikiinternallink wikiinternallink wikiinternallink" %)^^4^^>>path:#sdfootnote4sym||name="sdfootnote4anc"]](%%) Freestone laat zien hoe het gevaar van gebruikte brandstof in de loop van minuten, jaren en eeuwen verandert. Van extreem gevaarlijk direct nadat de splijtstofbundels uit de reactor komen, tot het punt, dat na 400 jaar wordt bereikt, dat je een hele avond film kunt kijken vlak naast een gebruikte brandstofbundel, zonder risico voor je gezondheid.
23	23
24		-Radioactiviteit leidt echter tot meerdere soorten straling. De film van Freestone behandelt vooral de gammastraling, dat is de doordringende straling waar je al rekening mee moet houden als je naast het stralende object staat. Gebruikte splijtstof herbergt echter nog twee andere soorten straling, alfa- en bètastraling. Daar heb je in het geheel geen last van als je naast een bundel op de bank zit, maar wel als je deze zou opeten of, relevanter, het materiaal binnen zou krijgen als dit via het grondwater op één of andere manier in je lichaam terecht zou komen. Dan is het materiaal namelijk wél gevaarlijk, en is dat nog een hele tijd lang.
	24	+Radioactiviteit leidt echter tot meerdere soorten straling. De film van Freestone behandelt vooral de gammastraling, dat is de doordringende straling waar je al rekening mee moet houden als je naast het stralende object staat. Gebruikte splijtstof herbergt echter nog twee andere soorten straling, alfa- en bètastraling. Daar heb je in het geheel geen last van als je naast een bundel op de bank zit, maar wel als je stukjes van die bundel zou opeten of, relevanter, het materiaal binnen zou krijgen als dit via het grondwater op één of andere manier in je lichaam terecht zou komen. Dan is het materiaal namelijk wél gevaarlijk, en is dat nog een hele tijd lang.
25	25
26		-Hóe gevaarlijk, en hoé lang, daar heeft nucleair klokkenluider Rainer Moormann in 2021 een boekje over geschreven.[[(% class="wikiinternallink wikiinternallink wikiinternallink wikiinternallink wikiinternallink wikiinternallink wikiinternallink wikiinternallink wikiinternallink" %)^^5^^>>path:#sdfootnote5sym||name="sdfootnote5anc"]](%%) Dat Moormann klokkenluider was, is hier van belang. Moormann, werkzaam als nucleair veiligheidsspecialist, heeft decennia geleden zijn carrière in de nucleaire industrie op het spel gezet door uit de school te klappen over mankementen die hij ontdekte aan de Duitse Hoge Temperatuur Reactor. Zijn acties leverden hem oorkondes op van de Duitse anti-kernenergie-beweging. Diezelfde Moormann zag enkele decennia later met lede ogen aan hoe het Duitse politieke debat over de Atomausstieg met onjuiste argumenten werd gevoerd. Hij heeft, samen met voormalig antikern-activiste Veronika Wendland, gepleit voor het openhouden van de laatste Duitse kerncentrales.[[(% class="wikiinternallink wikiinternallink wikiinternallink wikiinternallink wikiinternallink wikiinternallink wikiinternallink wikiinternallink wikiinternallink" %)^^6^^>>path:#sdfootnote6sym||name="sdfootnote6anc"]](%%) Moormann is een nuchtere rekenaar, en was van mening dat met name het debat over het Duitse kernafval op basis van onjuiste veronderstellingen werd gevoerd. Moormann zag dat in het debat over nucleair afval het idee heerste dat er sprake was van een ‘onopgelost’ probleem. Hij erkent dat de kwestie met name op het sociaal-politieke vlak niet is opgelost, maar vond dat de technisch-wetenschappelijke kant van de zaak in de discussie onvoldoende was meegenomen.
	26	+Hóe gevaarlijk, en hoé lang, daar heeft nucleair klokkenluider Rainer Moormann in 2021 een boekje over geschreven.[[(% class="wikiinternallink wikiinternallink wikiinternallink wikiinternallink wikiinternallink wikiinternallink wikiinternallink wikiinternallink wikiinternallink" %)^^5^^>>path:#sdfootnote5sym||name="sdfootnote5anc"]](%%) Dat Moormann klokkenluider was, is hier van belang. Moormann, werkzaam als nucleair veiligheidsspecialist, heeft decennia geleden zijn carrière in de nucleaire industrie op het spel gezet door uit de school te klappen over mankementen die hij ontdekte aan de Duitse Hoge Temperatuur Reactor. Zijn acties leverden hem oorkondes op van de Duitse anti-kernenergie-beweging. Diezelfde Moormann zag enkele decennia later met lede ogen aan hoe het Duitse politieke debat over de Atomausstieg met onjuiste argumenten werd gevoerd. Hij heeft, samen met voormalig antikern-activiste Veronika Wendland, gepleit voor het openhouden van de laatste zes werkende Duitse kerncentrales.[[(% class="wikiinternallink wikiinternallink wikiinternallink wikiinternallink wikiinternallink wikiinternallink wikiinternallink wikiinternallink wikiinternallink" %)^^6^^>>path:#sdfootnote6sym||name="sdfootnote6anc"]](%%) Moormann is een nuchtere rekenaar, en was van mening dat met name het debat over het Duitse kernafval op basis van onjuiste veronderstellingen werd gevoerd. Moormann zag dat in het debat over nucleair afval het idee heerste dat er sprake was van een ‘onopgelost’ probleem. Hij erkent dat de kwestie met name op het sociaal-politieke vlak niet is opgelost, maar vond dat de technisch-wetenschappelijke kant van de zaak in de discussie onvoldoende was meegenomen.
27	27
28	28	== Een ‘vertaalslag’ naar ‘normale’ giftigheid ==
29	29