Summary

• Page properties (1 modified, 0 added, 0 removed)

Details

Page properties

Content

...	...	@@ -6,21 +6,19 @@
6	6
7	7	**Ralf Bodelier ‘Lang leve de mens’**
8	8
9		-=== ===
10		-
11	11	=== Marco Visscher: afpellen van de mythologie rond kernenergie ===
12	12
13		-Wie een verhaal wil vertellen over de opkomst, ondergang en de terugkeer van kernenergie heeft de nodige klippen te omzeilen. Want weinig onderwerpen zijn zozeer ondergedompeld in desinformatie als kernenergie. En het onderwerp kan, inmiddels vooral bij mensen van een zekere leeftijd, heftige emoties oproepen. En dan zijn er nog de klippen de technische complexiteit en de grote belangen die gemoeid zijn met het afwijzen van kernenergie – het is al riskant om überhaupt van wal te steken…
	11	+Wie een verhaal wil vertellen over de opkomst, ondergang en de terugkeer van kernenergie heeft de nodige klippen te omzeilen. Want weinig onderwerpen zijn zozeer ondergedompeld in mythologie als kernenergie. Het onderwerp kan, inmiddels vooral bij mensen van een zekere leeftijd, heftige emoties oproepen. En dan zijn er nog de klippen de technische complexiteit en de grote financiële belangen die gemoeid zijn met het afwijzen van kernenergie – het is al riskant om überhaupt van wal te steken…
14	14
15		-Maar dat doet Visscher onbevreesd, nieuwsgierig en uitgerust met dat opmerkelijke vermogen van de auteur om de zaak steeds weer vanuit verrassende invalshoeken te benaderen – om vaak tot andere opvattingen dan de gangbare. Dat geldt overigens voor opvattingen van zowel voor- als tegenstanders.
	13	+Maar Visscher doet dat onbevreesd, nieuwsgierig en uitgerust met dat opmerkelijke vermogen om de zaak steeds weer vanuit verrassende invalshoeken te benaderen – om vaak tot andere opvattingen te komen dan de gangbare. Dat geldt overigens voor opvattingen van zowel voor- als tegenstanders.
16	16
17		-Hoe zijn we in het discursieve ratjetoe terecht gekomen die kernenergie nu vaak is in de politiek, bij de pers en in de milieu- en klimaatbeweging? Visscher laat zien dat het eigenlijk al direct mis ging. Niet alleen doordat de introductie bij het grote publiek van deze nieuwe energiebron bestond uit het van de kaart vegen van twee Japanse steden, maar ook door de arrogantie en geheimzinnigheid die de vroege ontwikkeling van civiele kernenergie omgaf. Visscher laat ook zien dat het zeker niet alleen antikernactivisten en de chronisch niet-begrijpende pers zijn die er voor gezorgd hebben dat kernenergie er nooit echt bij is gaan horen. Op cruciale momenten in de geschiedenis zien we invloedrijke figuren optreden die kernenergie tegenwerken in woord en daad. Telkens voegen zij weer een stukje toe aan de complexe mythe die decennium na decennium rond kernenergie wordt geweven. Een mythe die zich na drie roemruchte grote ongelukken met kerncentrales definitief in het collectief onbewuste gevestigd leek te hebben. Een mythologie die nog maar een paar jaar geleden kernenergie op een schijnbaar niet te overbruggen afstand plaatse van het grote publiek.
	15	+Hoe zijn we in het discursieve ratjetoe terecht gekomen dat kernenergie nu vaak is in de politiek, bij de pers en in de milieu- en klimaatbeweging? Visscher laat zien dat het eigenlijk al direct mis ging. Niet alleen doordat de introductie bij het grote publiek van deze nieuwe energiebron bestond uit het het verwoesten van twee Japanse steden, maar ook door de arrogantie en geheimzinnigheid die de vroege ontwikkeling van civiele kernenergie omgaf. Visscher laat ook zien dat het zeker niet alleen anti-kernactivisten en de chronisch niet-begrijpende pers zijn die er voor gezorgd hebben dat kernenergie er nooit echt bij is gaan horen. Op cruciale momenten in de geschiedenis zien we invloedrijke figuren optreden die kernenergie tegenwerken in woord en daad. Telkens voegen zij weer een stukje toe aan de complexe mythe die decennium na decennium rond kernenergie wordt geweven. Een mythe die zich na drie roemruchte grote ongelukken met kerncentrales definitief in het collectief onbewuste gevestigd leek te hebben. Nog maar een paar jaar geleden leek kernenergie op een niet te overbruggen afstand te staan van het grote publiek.
18	18
19		-Het is een verdienste van Visscher dat hij deze mythologie af weet te pellen, vaak door de narratieven naar hun wortels terug te volgen. Met humor en compassie, en op zijn geheel eigen wijze. In dat proces stuit hij op inzichten die ook voor veel voorstanders van kernenergie nog vaak verrassend zullen zijn. Veel voorstanders weten inmiddels wel dat bij het ongeluk van Fukushima geen stralingsslachtoffers zijn gevallen. Maar weten zij ook dat de grote aantallen veronderstelde doden, die desondanks blijven rondzingen in het debat, voortkomen uit een rekenregel waarvan het toepassing onder omstandigheden zoals bij ‘Fukushima’ door deskundigen al sinds de jaren tachtig als ‘diep misleidend’ wordt bestempeld? Weten zij dat de Nobelprijswinnaar die deze rekenregel voor het eerst formuleerde, wetenschappelijke fraude pleegde in de aanvaardingsrede van de Nobelprijs die hij in 1946 ontving? Weten zij dat de nucleaire sector, in plaats van zich te verweren tegen de absurde veiligheidseisen die uit genoemde rekeneregel voortvloeiden, en die steeds verder voorbij de redelijkheid kwamen te liggen, liever maar de lucratieve factuur stuurde voor de peperdure projecten die de uitvoering van deze eisen met zich meebracht?
	17	+Het is de verdienste van Visscher dat hij deze mythologie af weet te pellen, vaak door de narratieven naar hun wortels terug te volgen. Met humor en compassie en alles op zijn geheel eigen wijze. In dat proces stuit hij op inzichten die ook voor veel voorstanders van kernenergie nog vaak verrassend zullen zijn. Veel voorstanders weten inmiddels wel dat bij het ongeluk van Fukushima geen stralingsslachtoffers zijn gevallen. Maar weten zij ook dat de grote aantallen veronderstelde doden, die desondanks blijven rondzingen in het debat, voortkomen uit een rekenregel waarvan het toepassing onder omstandigheden zoals bij ‘Fukushima’ door deskundigen al sinds de jaren tachtig als ‘diep misleidend’ wordt bestempeld? Weten zij dat de Nobelprijswinnaar die deze rekenregel voor het eerst formuleerde, wetenschappelijke fraude pleegde in de aanvaardingsrede van de Nobelprijs die hij in 1946 ontving? Weten zij dat de nucleaire sector, in plaats van zich te verweren tegen de absurde veiligheidseisen die uit genoemde rekeneregel voortvloeiden, en die steeds verder voorbij de redelijkheid kwamen te liggen, liever maar de lucratieve facturen stuurde voor de peperdure projecten die de uitvoering van deze eisen met zich meebracht?
20	20
21	21	Visscher laat zien dat tot op de dag van vandaag er altijd wel iemand is die belang heeft bij het dwarsbomen van nucleaire energie. Verkopers van ideologie, populistische politiek, exploitanten van andere vormen van energieopwekking (of het nu gaat om zon en wind of fossiel) – er valt veel te winnen bij het belemmeren van kernenergie. Behalve natuurlijk voor het algemeen belang. Dat zou, zo laat Visscher ook zien, enorm gediend zijn met een brede acceptatie van kernenergie – in Nederland, Europa en wereldwijd.
22	22
23		-De uiteindelijke boodschap van Visscher is helder. We kunnen het ons, met een groeiende wereldbevolking in tijden van klimaatverandering, domweg niet meer permitteren om een energiebron die in het verleden bewezen heeft landen in korte tijd van een schoon energiesysteem te voorzien, te blijven verketteren en zo fossiele bronnen in het zadel te houden. Misschien wel de grootste verdienste van het boek is dat Visscher deze belangrijke boodschap overtuigend onderbouwt zonder ook maar ergens drammerig te worden. Visscher neemt de lezer mee in zijn bootje over een woeste rivier vol stroomversnellingen, maar blijft vaardig de klippen omzeilen en weet uiteindelijk rustig vaarwater te bereiken waarin we weten dat we niet langer bang hoeven zijn voor een energiebron waarmee de mensheid uiteindelijk iedereen uit de armoede kan tillen, terwijl natuur en milieu hiervan zo gering mogelijke impact ondervinden.
	21	+De uiteindelijke boodschap van Visscher is helder. We kunnen het ons, met een groeiende wereldbevolking in tijden van klimaatverandering, domweg niet meer permitteren om een energiebron die in het verleden bewezen heeft landen in korte tijd van een schoon energiesysteem te voorzien, te blijven verketteren en zo fossiele bronnen in het zadel te houden. Misschien wel de grootste verdienste van het boek is dat Visscher deze belangrijke boodschap overtuigend onderbouwt zonder ook maar een moment drammerig te worden. Visscher neemt de lezer mee in zijn bootje over een woeste rivier vol stroomversnellingen, maar blijft vaardig de klippen omzeilen en weet uiteindelijk rustig vaarwater te bereiken waarin we weten dat we niet langer bang hoeven zijn voor een energiebron waarmee de mensheid uiteindelijk iedereen uit de armoede kan tillen, terwijl natuur en milieu hiervan zo gering mogelijke impact ondervinden.
24	24
25	25	Lees dat boek!
26	26